Het streven naar en waarborgen van de juiste zithouding

Een patiënt in de stoel krijgen als onderdeel van een progressief mobiliteitsprotocol, levert niet alleen een scala aan risico’s voor de patiënt, maar ook voor de zorgmedewerkers. Richtlijnen bevelen aan dat herpositioneren van de patiënt om de tijdsduur en de druk waar patiënten aan blootgesteld worden te verminderen om zo de kans op decubitus te verkleinen.¹ De zithouding, die eigenlijk veel fysiologische voordelen kent, is een hogedruk activiteit voor een botuitsteeksel en verhoogt de kans op de ontwikkeling van decubitus.¹ Het gebruik van drukverdelende middelen kan helpen om dit risico voor de zittende patiënt te verkleinen.²

Herpositionering stelt zorgmedewerkers bloot aan risico’s op aandoeningen van het bewegingsapparaat (musculoskeletale aandoeningen – MSA) zoals lage rugpijn, ischias, rotator cuffletsel, tennisarm en carpaal tunnelsyndroom.³ Richtlijnen bevelen gebruik van Safe Patient Handling and Mobility (SPHM) technologie aan om de fysieke vereisten voor werkzaamheden met een hoog risico te verminderen.⁴

REFERENTIES: 1. National Pressure Ulcer Advisory Panel and European Pressure Ulcer Advisory Panel. Prevention and treatment of pressure ulcers: clinical practice guideline. Washington DC: National Pressure Ulcer Advisory Panel, 2009;16-18. 2.Wound Ostomy and Continence Nurses Society, Guideline for prevention and management of pressure ulcers, 2010:96. 3. Occupational Safety and Health Administration (OSHA), Guidelines for nursing homes: ergonomics for the prevention of musculoskeletal disorders, 2009:4,5. 4. American Nurses Association (ANA) Draft Safe Patient Handling and Mobility (SPHM) National Standards, 2012:15.